Regulamin pracy

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

REGULAMIN PRACY

 

 

Zespołu Szkolno-Przedszkolnego

w Złotogłowicach

 

 

Stan prawny: Styczeń 2004 r.

 

 

Rozdział I

Postanowienia ogólne

 

Art. 1

 

 Podstawę prawną ustalania Regulaminu Pracy stanowią przepisy:

 

1)     Ustawa  z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy ( Dz.U.  1998 r. Nr 21, poz. 94, z poźn. zm. ),

2)     Ustawa z dnia 23 maja 1991 r. o Związkach Zawodowych ( Dz.U. 1991 r. Nr 55 poz. 234),

3)     Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r. o Służbie medycyny pracy  ( Dz. U. 1997 Nr 96 poz. 593 ),

4)     Ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela ( Dz. U. 1997 r. Nr 56, poz. 357, z póź zm.),

5)     Ustawa z  dnia  7  września 1991  r o Systemie Oświaty.  ( Dz. U.  1996 Nr 67 poz. 329 )

Art. 2

 

Regulamin pracy jest aktem normatywnym, ustalającym organizację i porządek w zakładzie pracy zwanym dalej szkołą – Zespół Szkolno-Przedszkolnym w Złotogłowicach, Złotogłowice 169 48-300 Nysa  oraz określającym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.

 

Art. 3

 

Przepisy regulaminu pracy mają zastosowanie do wszystkich pracowników zatrudnionych w szkole, bez względu na rodzaj wykonywanej pracy i zajmowane stanowisko.

 

Art. 4

 

Pracodawca zapoznaje z treścią regulaminu pracy każdego przyjmowanego do pracy pracownika przed rozpoczęciem przez niego pracy, a pracownik potwierdza znajomość regulaminu swoim podpisem w treści umowy o pracę.

 

Art. 5

 

W sprawach związanych ze stosunkiem pracy, nie uregulowanych szczegółowo niniejszym regulaminem, zastosowanie mają przepisy Kodeksu Pracy oraz innych ustaw: Karta Nauczyciela i Ustawa o Systemie Oświaty i aktów wykonawczych z zakresu prawa pracy.

Rozdział II

Równe traktowanie kobiet i mężczyzn

 

Art. 6

 

§ 1. Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudniania, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nie określony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.

§ 2. Równe traktowanie kobiet i mężczyzn oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio.

 

Art. 7

 

Za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracowników z jednej lub kilku przyczyn określonych w art. 6 §. 1 którego skutkiem jest w szczególności:

1)     odmowa nawiązania lub rozwiązanie stosunku pracy,

2)     niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą,

3)     pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe, chyba że pracodawca udowodni, że kierował się obiektywnymi powodami.

 

Art. 8

 

§ 1. Pracownicy, mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości.

§ 2. Pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku.

§ 3. Wynagrodzenie o którym mowa w § 1. obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę i charakter, a także inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w formie pieniężnej lub w innej formie niż pieniężna.

 

Art. 9

 

Osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie właściwych przepisów.

 

Art. 10

 

Skorzystanie przez pracownika z uprawnień przysługujących z tytułu naruszenia przez pracodawcę zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy lub rozwiązanie tego stosunku bez wypowiedzenia.

 

Rozdział III

Organizacja pracy

 

Art. 11

 

§ 1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie, przestrzegać dyscypliny pracy oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa pracy lub umowy o pracę.

§ 2. Pracownik jest obowiązany w szczególności:

1)     rzetelnie i efektywnie wykonywać pracę,

2)     przestrzegać ustalonego w zakładzie pracy czasu pracy,

3)     należycie wykonywać polecenia przełożonych dotyczące pracy,

4)     przestrzegać regulaminu pracy i ustalonego w zakładzie pracy porządku,

5)     przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a także przepisów przeciwpożarowych,

6)     dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie, oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,

7)      przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach,

8)     przejawiać koleżeński stosunek do współpracowników, oraz przestrzegać zasad współżycia społecznego,

9)     podnosić swoje kwalifikacje poprzez uczestnictwo w kursach i szkoleniach organizowanych przez pracodawcę oraz poprzez samokształcenie zawodowe.

 

 

 

Art. 12

 

 Pracodawca jest obowiązany w szczególności:

1)      zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz z ich podstawowymi uprawnieniami,

2)      zapewnić równe traktowanie kobiet i mężczyzn w szkole,

3)      organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy,

4)      organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie,

5)      przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względu na płeć, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nie określony albo w pełnym lub nie pełnym wymiarze czasu pracy,

6)      zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,

7)      terminowo wypłacać wynagrodzenie, przelewem dla pracowników posiadających konto bankowe lub w kasie zakładu pracy dla pracowników, którzy konta nie posiadają,

8)      ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych,

9)      zaspokajać, w miarę posiadanych środków, socjalne potrzeby pracowników,

10)  stwarzać obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy,

11)  wpływać na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego,

12)  prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników,

13)  powiadomić niezwłocznie Prokuraturę i Państwową Inspekcję Pracy o każdym zaistniałym zbiorowym, ciężkim i śmiertelnym wypadku pracownika,

14)  wydać niezwłocznie świadectwo pracy po rozwiązaniu stosunku pracy z pracownikiem, bez uzależniania tego od wcześniejszego rozliczenia się pracownika.

15)  pracodawca udostępnia pracownikom tekst przepisów dotyczących równego traktowania w zatrudnieniu w formie pisemnej informacji rozpowszechnionej na terenie zakładu pracy lub zapewnia pracownikom dostęp do tych przepisów w inny sposób przyjęty u danego pracodawcy.

16)  pracodawca jest obowiązany informować pracowników w sposób przyjęty u danego pracodawcy o możliwości zatrudnienia w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy, a pracowników zatrudnionych na czas określony - o wolnych miejscach pracy.

 

Art. 12a

 

Pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać mobbingowi.

§1. Mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.

§2. Pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznana krzywdę.

§3. Pracownik, który w skutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę, ma prawo dochodzić od pracodawcy odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów.

§4. Oświadczenie pracownika o rozwiązaniu umowy o pracę powinno nastąpić na piśmie z podaniem przyczyn uzasadniających rozwiązanie umowy.

 

Art. 13

 

§ 1.Dokumentacja personalna kandydata do pracy powinna obejmować:

1)        świadectwo (dyplom) ukończenia szkoły lub inny dokument stwierdzający kwalifikacje zawodowe,

2)        świadectwa pracy z poprzednich miejsc zatrudnienia,

3)        podanie o przyjęcie do pracy zawierające przebieg dotychczasowej pracy zawodowej,

4)        kwestionariusz osobowy,

5)        dokumenty uprawniające do podjęcia pracy na danym stanowisku w myśl odrębnych przepisów,

6)     inne dokumenty.

 

Art. 14

 

Przed przystąpieniem do pracy pracownik powinien:

1)     otrzymać pisemną umowę o pracę określającą rodzaj pracy i miejsce jej wykonywania oraz termin rozpoczęcia pracy i przysługujące pracownikowi wynagrodzenie, a także zakres jego obowiązków,

2)     zapoznać się z regulaminem pracy i instrukcjami obowiązującymi na jego stanowisku pracy,

3)      odbyć przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, oraz przepisów przeciwpożarowych, a także potwierdzić na piśmie fakt zapoznania się z tymi przepisami,

4)     otrzymać nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących na stanowisku pracy oraz być poinformowanym o sposobie posługiwania się tymi środkami,

5)     otrzymać nieodpłatnie niezbędną odzież i obuwie robocze,

6)     posiadać aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku.

 

Art. 15

 

 W razie nieobecności w pracy dyrektora szkoły, zastępuje go wicedyrektor.

 

 

Rozdział IV

Rozkład i porządek czasu pracy

 

Art. 16

 

§ 1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

§ 2. Czas pracy powinien być w pełni wykorzystany na pracę zawodową.

 

Art. 17

 

§ 1. Ustala się czas pracy w wymiarze pięciodniowym w tygodniu, obejmującym dni od poniedziałku do piątku

PAN>W okresach określonych w pkt. 1 i pkt. 2 dobowy wymiar czasu pracy może być podwyższony do 10 godzin.

§ 3 Okres rozliczeniowy, o którym mowa w § 1 obejmuje trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

§ 4 Praca w granicach nie przekraczających 10 godzin na dobę o okresach określonych w pkt.1 w przyjętym okresie rozliczeniowym nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.

§ 5 Dla stanowisk administracyjno biurowych ustala się czas pracy:

od godz. 7.30 do godz. 15.30

§ 6 Dla stanowisk obsługowych według grafiku zatwierdzonego przez pracodawcę.

 

Art. 18

 

§ 1. Czas pracy na stanowiskach dydaktyczno - wychowawczych określa plan zajęć lekcyjnych.

§2. Każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym  dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Jeżeli jednak w tygodniu obejmującym siedem dni od poniedziałku do niedzieli, wystąpią dwa święta w dni inne niż niedziela, obniżenie wymiaru czasu pracy o 8 godzin następuje tylko z tytułu jednego z tych świąt.

§3. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może   przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

 

 

Art. 19

 

Pracodawca w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową, może dla wszystkich lub niektórych pracowników:

1)     zmienić ustalony w regulaminie pracy wymiar i rozkład czasu pracy,

2)     wyznaczyć stanowiska, na których czas pracy pracowników będzie określony wymiarem ich zadań,

3)     wprowadzić zmianowy system czasu pracy.

 

Art. 20

 

§ 1. Dla pracowników administracyjno – biurowych i pracowników obsługi szkoły pracodawca jest obowiązany prowadzić ewidencję czasu pracy.

§ 2. Pracodawca udostępnia tę ewidencję pracownikowi na jego żądanie.

 

Art. 21

 

Każdy pracownik obowiązany jest potwierdzić swoje przybycie do pracy poprzez złożenie własnoręcznego podpisu na liście obecności.

 

 

 

Art. 22

 

§ 1. Opuszczenie stanowiska pracy lub zakładu w czasie pracy wymaga uprzedniej zgody bezpośredniego przełożonego. Samowolne opuszczenie stanowiska pracy przed zakończeniem danej zmiany, bądź w czasie godzin pracy jest zabronione. Niedopuszczalna jest również samowolna, bez zgody przełożonego, zmiana stanowiska pracy i wyznaczonych godzin pracy.

§ 2. Wyjście w czasie pracy poza teren zakładu może nastąpić za zgodą pracodawcy bądź osoby przez niego upoważnionej. Każde wyjście odnotowuje się w zeszycie wyjść pracowników.

 

Art. 23

Przebywanie pracownika na terenie zakładu pracy poza godzinami pracy jest dopuszczalne jedynie za zgodą pracodawcy wyrażoną na piśmie.

 

Art. 24

 

Czas przebywania w zakładzie pracy po godzinach pracy winien być rejestrowany w sposób i na zasadach przyjętych przez pracodawcę.

 

Art. 25

 

Praca w szkole nie odbywa się w systemie zmianowym.

 

Art. 26

 

§ 1. Pora nocna obejmuje 8 godzin i trwa od 2100 do 7 00

§ 2. Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z wysokości minimalnego wynagrodzenia, określonego na podstawie odrębnych przepisów.

 

Art. 27

 

§ 1. W czasie pracy wprowadza się 15-minutową przerwę w pracy.

§ 2. Przerwę, o której mowa w § 1 wlicza się do czasu pracy.

 

Art. 28

 

Niedziele oraz święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od pracy.

 

Art. 29

 

§ 1. Pracownikowi, który na polecenie pracodawcy wykonywał pracę w dniu dla niego wolnym, przysługuje wynagrodzenie, jak za pracę w godzinach nadliczbowych.

§ 2. Na wniosek pracownika, za przepracowane godziny w dniu wolnym od pracy, można udzielić dnia wolnego (godzina pracy, za godzinę wolną) w innym terminie.

 

Art. 30

 

Przed rozpoczęciem danego miesiąca, jednak nie później niż z tygodniowym wyprzedzeniem, pracodawca może wprowadzić dodatkowy dzień wolny od pracy, a także przesunąć z ważnych przyczyn termin ustalonego już dodatkowego dnia wolnego od pracy, ustalając sposób zrównoważenia czasu pracy.

 

Art. 31

§ 1. Po zakończeniu pracy każdy pracownik obowiązany jest uporządkować swoje stanowisko pracy oraz zabezpieczyć powierzone mu narzędzia, sprzęt, dokumenty i pieczęcie.

 

Art. 32

 

Pracownik opuszczający szkołę, jako ostatni ( woźny szkolny ) zobowiązany jest do:

1)     zabezpieczenia swojego stanowiska pracy,

2)     sprawdzenia i zabezpieczenia wszelkich urządzeń elektrycznych, palników gazowych i zaworów wodociągowych,

3)  zamknięcia drzwi i okien,

 

Art. 33

 

W przypadku powzięcia przez pracownika wiadomości o wystąpieniu na terenie zakładu pracy jakiejkolwiek awarii, obowiązany jest on niezwłocznie zawiadomić o tym fakcie pracodawcę oraz przedsięwziąć wszelkie możliwe działania mające na celu ograniczenie szkody.

 

Art. 34

 

Zabrania się wynoszenia z zakładu pracy narzędzi, części zamiennych i innych materiałów stanowiących własność pracodawcy bądź jemu powierzonych.

 

 

 

Art. 35

 

Zabrania się wykonywania prywatnych prac w zakładzie pracy lub z wykorzystaniem narzędzi bądź urządzeń należących do pracodawcy bez wyraźnej jego zgody.

 

Rozdział V

Zasady usprawiedliwiania nieobecności w pracy i spóźnień

 

 

Art. 36

 

§ 1. Pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o niemożności stawienia się do pracy z przyczyny z góry wiadomej lub możliwej do przewidzenia, jak również o przewidywanym czasie nieobecności.

§ 2. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym czasie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy, osobiście lub przez inne osoby, listownie lub telefonicznie albo za pośrednictwem innego środka łączności.

§ 3. Niedotrzymanie terminu, o którym mowa w § 2 może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika tego obowiązku w tym, w szczególności, jego obłożną chorobę połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników, albo innym zdarzeniem losowym. W takim przypadku pracownik zawiadamia zakład pracy o przyczynie nieobecności niezwłocznie po ustaniu okoliczności, o których mowa wyżej.

 

Art. 37

§ 1. Pracownik jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność w pracy przedstawiając niezwłocznie przyczyny nieobecności. Na żądanie pracodawcy pracownik przedkłada niezbędne dowody w tym zakresie.

§ 2. W razie nieobecności pracownika w pracy z powodu:

1)     niezdolności do pracy na skutek choroby pracownika lub jego izolacji z powodu choroby zakaźnej,

2)      leczenia uzdrowiskowego, jeżeli jego okres uznany jest zaświadczeniem lekarskim za okres niezdolności do pracy z powodu choroby,

3)     choroby członka rodziny pracownika, wymagającej sprawowania przez pracownika osobistej opieki,

- pracownik jest obowiązany usprawiedliwić nieobecność doręczając pracodawcy zaświadczenie lekarskie najpóźniej w dniu przystąpienia do pracy.

 

Art. 38

 

Za dowody usprawiedliwiające nieobecność w pracy uważa się:

1)     zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,

2)     decyzję właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydaną zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych - w razie odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami,

3)     oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,

4)      imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie,

5)     oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.

 

Art. 39

 

W przypadku spóźnienia się do pracy, pracownik winien niezwłocznie zgłosić się do bezpośredniego przełożonego, celem usprawiedliwienia spóźnienia. Decyzję o formie usprawiedliwienia (ustna lub pisemna ) podejmuje przełożony, któremu bezpośrednio podlega pracownik.

 

Rozdział VI

Zwolnienia od pracy

 

Art. 40

 

Czas pracy powinien być w pełni wykorzystany na pracę zawodową. Załatwianie spraw osobistych i innych nie związanych z pracą zawodową powinno odbywać się w czasie wolnym od pracy.

 

 

 

Art. 41

 

Pracodawca udziela zwolnień od pracy na umotywowany wniosek pracownika zaopiniowany przez jego bezpośredniego przełożonego, jeżeli nie zakłóci to toku pracy. Pracownikowi za czas tego zwolnienia nie przysługuje wynagrodzenie, chyba że odpracował czas zwolnienia. Odpracowanie to nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.

 

Art. 42

 

§ 1. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy w trybie i na zasadach określonych przez przepisy Kodeksu Pracy i przepisy wykonawcze wydane na jego podstawie albo inne przepisy prawa.

§ 2. W szczególności pracodawca obowiązany jest zwolnić od pracy pracownika:

1)     na czas niezbędny do stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji albo organu prowadzącego postępowanie w sprawach o wykroczenia,

2)      wezwanego do osobistego stawienia się przed organem właściwym w zakresie powszechnego obowiązku obrony na czas niezbędny w celu załatwienia sprawy będącej przedmiotem wezwania,

3)     wezwanego w celu wykonywania czynności biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym przygotowawczym, sądowym lub przed kolegium d/s wykroczeń. Łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku kalendarzowego,

4)      będącego krwiodawcą na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi,

5)      na czas obejmujący:

a)       2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,

b)        1 dzień - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.

§ 3. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 2 pkt 1-3 pracodawca wydaje, na wniosek pracownika, zaświadczenie określające wysokość utraconego przez pracownika wynagrodzenia w celu uzyskania przez niego od właściwego organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu, w wysokości i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach.

§ 4. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w ust. 2 pkt 4-5 pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.

 

Art. 43

 

§ 1. Pracodawca prowadzi odrębnie dla każdego pracownika kartę ewidencji czasu pracy, w której rejestruje wszelkie zwolnienia od pracy oraz inne usprawiedliwione i nie usprawiedliwione nieobecności w pracy.

  

Art. 44

 

Wyjazdy służbowe ( poza wyjazdami miejscowymi ) odbywają się na podstawie polecenia wyjazdu ( delegacji ) podpisanej przez pracodawcę.

Termin, miejsce i czas wypłaty wynagrodzenia

 

 

Art. 45

 

§ 1. Wynagrodzenie za pracę płatne miesięcznie wypłaca się z dołu niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego. Jeżeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzednim.

§ 2. Wynagrodzenie za pracę nauczycieli wypłaca się z góry 1 dnia każdego miesiąca. Jeżeli ustalony dzień wypłaty wynagrodzenia za pracę jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzednim.

 

Art. 46

 

§ 1. Wypłata wynagrodzenia następuje w siedzibie pracodawcy.

§ 2. W przypadku pracowników świadczących pracę w innym stałym miejscu, wynagrodzenie jest wypłacane w miejscu wykonywania pracy.

§ 3. Wypłaty wynagrodzenia dokonuje osoba upoważniona do tego przez pracodawcę na piśmie.

 

Art. 47

 

§ 1. Wypłaty wynagrodzenia dokonuje się w formie pieniężnej do rąk pracownika, bądź osoby przez niego upoważnionej na piśmie.

§ 2. Wynagrodzenie może być także wypłacane przelewem na konto bankowe pracownika lub w inny ustalony sposób po uzyskaniu jego pisemnej zgody.

 

Art. 48

§ 1.  Wynagrodzenie za okres zwolnienia lekarskiego z tytułu wypadku przy pracy lub wypadku w drodze do pracy lub z pracy do chwili sporządzenia dokumentacji powypadkowej wypłaca się w wysokości 80%.

 

§ 2. Z chwilą uznania przez zespół powypadkowy, że wypadek został uznany za wypadek przy pracy lub wypadek w drodze do pracy lub z pracy, pracownik otrzymuje wyrównanie wynagrodzenia do wysokości 100%.

 

Art. 49

 

Wypłata wynagrodzenia następuje w godzinach pracy.

 

 

Art. 50

 

Za zgodą pracownika wypłatę wynagrodzenia można dokonywać w formie przelewu do banku na konto pracownika.

 

 

Rozdział VIII

Uprawnienia pracowników związane z rodzicielstwem

 

 

Art. 51

 

   § 1. Stan ciąży powinien być stwierdzony świadectwem lekarskim.

 

Art. 52

 

Nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.

 

Art. 53

 

§ 1. Kobiety w ciąży i kobiety wychowujące dziecko do lat 4 nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej.

   § 2. Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy.

§ 3. Postanowienia § 1 i § 2 mają zastosowanie również do kobiet opiekujących się dzieckiem do 4 lat.

 

  

 

Art. 54

 

§ 1. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać przy obsłudze monitorów ekranowych ( komputerów) powyżej 4 godzin na dobę.

 

Art. 55

 

   § 1. Pracodawca jest obowiązany przenieść do innej pracy kobietę w ciąży:

   pkt. 1. zatrudnioną przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży,

pkt. 2. w razie przedłożenia orzeczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu na stan ciąży nie powinna wykonywać pracy dotychczasowej,

§ 2. Jeżeli przeniesienie do innej pracy powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownicy przysługuje dodatek wyrównawczy.

 

 

Art. 56

 

§ 1. Pracownicy wychowującej przynajmniej jedno dziecko w wieku do lat 14 przysługuje w ciągu roku zwolnienie od pracy na 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.

§ 2. Z uprawnień określonych w § 1. może skorzystać również pracownik ( ojciec dziecka ).

§ 3. Jeżeli oboje rodzice są zatrudnieniu z uprawnień określonych w § 1. może korzystać jedno z nich.

 

Art. 57

 

§ 1. Pracownica może wystąpić z wnioskiem o skrócenie wymiaru urlopu macierzyńskiego. Skrócony urlop macierzyński nie może trwać krócej niż ...... tygodni.

§  2. Pozostałą część urlopu macierzyńskiego może wykorzystać pracownik – ojciec wychowujący dziecko.

 

 

Rozdział X

Obowiązki w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy

 

 

Art. 58

 

Pracodawca obowiązany jest chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych i warunków pracy.

 

Art. 59

 

§ 1. Pracodawca obowiązany jest informować pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną przez nich pracą. Jeżeli omawiane ryzyko dotyczy określonej grupy zawodowej informacji udziela się na piśmie przez umieszczenie jej na tablicy ogłoszeń. W przypadku, gdy ryzyko zawodowe związane jest z określonymi stanowiskami pracy, właściwa informacja o nim przekazywana jest ustnie każdemu pracownikowi, zatrudnionemu na takim stanowisku.

§ 2. Wykaz prac wykonywanych w zakładzie pracy, przy których nie można zatrudniać kobiet, stanowi załącznik Nr 1 do niniejszego regulaminu.

§ 3.Pracodawca  informuje pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami.

§ 4. Pracodawca konsultuje z pracownikami lub ich przedstawicielami wszystkie działania związane z bezpieczeństwem i higieną pracy, w szczególności dotyczące:

-         zmian w organizacji pracy i wyposażeniu stanowisk pracy,

-         oceny ryzyka zawodowego występującego przy wykonywaniu określonych prac oraz informowania pracowników o tym ryzyku,

-         szkolenia pracowników w dziedzinie BHP.

 

Art. 60

 

Pracodawca przeprowadza, na swój koszt, badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących w zakładzie pracy, a wyniki tych badań i pomiarów udostępnia pracownikom poprzez umieszczenie ich na tablicy ogłoszeń.

 

Art. 61

 

§ 1. Przed podjęciem pracy, pracodawca kieruje kandydata do pracy na wstępne badania lekarskie.

§ 2. Pracodawca obowiązany jest kierować pracowników na kontrolne i okresowe badania lekarskie

§ 3. Pracownik podlega badaniom lekarskim w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni. W dniu stawienia się do pracy pracownik powinien dostarczyć zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazania do dalszej pracy na zajmowanym stanowisku.

§ 4. Okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w  godzinach pracy i na koszt pracodawcy.

§ 5. Badaniom wstępnym nie podlegają jednak osoby przyjmowane ponownie do pracy na to samo stanowisko lub na stanowiska o takich samych warunkach pracy, na podstawie kolejnej umowy o pracę zawartej bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę z tym pracodawcą.

§ 6. Pracodawca na podstawie orzeczenia lekarskiego, przenosi do odpowiedniej pracy pracownika, który stał się nie zdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej i nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach.

 

Art. 62

 

§ 1. Pracodawca jest obowiązany zaznajamiać pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych przez nich prac oraz z przepisami przeciwpożarowymi. Szkolenie pracownika przed dopuszczeniem do pracy nie jest wymagane w przypadku podjęcia przez niego pracy na tym samym stanowisku pracy, które zajmował bezpośrednio przed nawiązaniem kolejnej umowy o pracę

§ 2. Pracodawca jest obowiązany wydawać szczegółowe instrukcje i wskazówki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach pracy.

§ 3. Pracownik jest obowiązany potwierdzić na piśmie znajomość przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

 

Art. 63

 

§ 1. Pracodawca obowiązany jest dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niezbędnych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w zakładzie pracy, a także odzież i obuwie robocze, w przypadku:

pkt. 1. jeżeli własna odzież pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,

pkt. 2. ze względów na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 2. Wykaz rodzajów środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, a także przewidziane okresy ich użytkowania, stanowią załącznik Nr 2 do niniejszego regulaminu.

 

Art. 64

 

Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany:

1)     wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami bhp oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie wskazówek i poleceń przełożonych,

2)     używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem,

3)     poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim,

4)     brać udział w szkoleniu i instruktażu w zakresie zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym.

 

Art. 65

 

Pracownik obowiązany jest uczestniczyć w szkoleniach wstępnych ogólnych, stanowiskowych i podstawowych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

 

Art.  66

 

Częstotliwość szkoleń okresowych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy ustala się następująco:

1)     dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych (sprzątaczki, konserwatorzy, kucharki itp.) - nie rzadziej niż co 3 lata,

2)     dla pracowników administracyjno – biurowych – nie rzadziej niż co 6 lat,

3)     dla nauczycieli przedmiotów j. polskiego, j. obcych, matematyki, historii, geografii, przyrody, sztuki itp. – nie rzadziej niż co 6 lat,

4)     dla nauczycieli wychowania fizycznego, techniki, fizyki, chemii – nie rzadkiej niż co 4 lub 5 lat.

 

Art. 67

 

W razie gdy warunki pracy (nauki) nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenia dla zdrowia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.

 

Art. 68

 

Zabrania się spożywania alkoholu i palenia tytoniu na terenie zakładu pracy.

 

 

Art. 69

 

Pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki nauki, wychowania i opieki w szkole (placówce oświatowej).

 

Art. 70

 

§ 1. Pracodawca powołuje służbę bezpieczeństwa i higieny pracy, jako organ doradczy i opiniotwórczy.

           

 

Rozdział XI

Ochrona zdrowia nauczycieli

 

Art. 71

 

§ 1. Nauczycielowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze  zajęć  na czas nie określony, po  przepracowaniu  co  najmniej  5  lat  w  szkole, dyrektor szkoły udziela płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, w  celu przeprowadzenia zaleconego  leczenia,  w  wymiarze  nie  przekraczającym jednorazowo 1 roku.

§ 2. Jeżeli nauczycielowi do nabycia prawa  do  emerytury brakuje mniej niż 1 rok, płatny urlop dla poratowania zdrowia  nie  może być udzielony na okres dłuższy  niż  do  końca  miesiąca  kalendarzowego poprzedzającego miesiąc, w którym nauczyciel przechodzi na emeryturę.  

§ 3. Do okresu pięcioletniej pracy w szkole,  o  którym  mowa  w § 1, wlicza się okresy czasowej niezdolności do pracy  wskutek  choroby  oraz urlopu innego niż  wypoczynkowy,  trwające  łącznie  nie  dłużej  niż  6 miesięcy. W przypadku okresu niezdolności do pracy i  urlopu  trwających dłużej niż 6 miesięcy wymagany okres pracy w szkole przedłuża się o  ten okres.                     &nb

Informację wytworzył lub odpowiada za treść Halina Pencak dnia 04.02.2005
Opublikowana przez Halina Pencak dnia 04.02.2005. Odsłon 7330, Wersja 1drukuj
 
Początek strony